«Ինչու է լռում ՄԱԿ-ը»

Մեծ թվով մարդիկ այս հարցով Մատենադարանի դիմաց ցույցեր էին կազմակերպել: Պատերազմի 23-րդ օրը որոշ վել էր անձամբ դիմել Հայաստանում ՄԱԿ-ի գրասենյակ:

Լուսինե Հակոբյան («Իրավունքի Եվրոպա միովորում» ՀԿ նախագահ) – Տեսնում ենք չեզոքություն, տեսնում ենք, որ այստեղի կառույցների ներկայացուցիչները ակտիվություն չեն ցուցաբերում, չեն այցելում այն վայրերը, որոնք հրթիռակոծվում են, և չեն հավաքում փաստերը, և, ըստ էության, դա է պատճառներից մեկը, որ անհամաչափ արձագանք կա:

Ցուցարարներին բարկացրել է այն հանգամանքը, որ Ադրբեջանում ՄԱԿ-ի ներկայացուցիչն այցելել է Գանձակ, իսկ նույն կառույցի հայաստանյան ներկայացուցիչը 3 շաբաթվա մեջ 1 օր Արցախ կամ, օրինակ, Վարդենիս չի այցելել:

Լուսինե Հակոբյան – Էս սպանող լռությունը, որը սպանում է նաև մեր ժողովրդին… Մենք ուզում ենք, որ մեր ակցիայով բեկում մտնի, և ավելի միանշանակ գնահատականներ լսենք ադրբեջանաթուրքական ագրեսիան դատապարտող, Թուրքիան դատապարտող, պատժամիջոցներ ենք ուզում:

Պահանջները հստակ են՝ մարդիկ չեն ուզում պատերազմ, չեն ընդունում անտարբերությունը և պահանջում են չլռել:

– Պահանջում ենք զինադադար:

– Հանրությանը ներկայացնեն իրավիճակը, որ թուրքերը կոտորում են հայերին, 15 թվականի կոտորածը նորից իրագործում են և պատժեն չարագործներին:

– Ակցիա ենք անում, որ իրանք էլ արձագանքեն էս պատերազմին, որովհետև սա շատ վատ ա անդրադառնում Հայաստանի վրա: Մենք պատերազմ չենք ուզում, մենք խաղաղություն ենք ուզում:

Ցուցարարները Մատենադարանի դիմացից ճամփա ընկան դեպի ՄԱԿ-ի գրասենյակ:

Միևնույն պահին ՄԱԿ-ի գրասենյակի դիմաց մեկ այլ ակցիա էր, որն արդեն Արցախից Երևան եկած կանայք ու երեխաներն էին իրականացնում:

Տուն ու տեղը ժամանակավոր լքած արցախցիներն էլ պահանջում են հարգել իրենց ձայնի ու որոշման իրավունքը՝ ուզում են ապրել ազատ և անկախ Արցախում:

– Ոչ մեկը չի ցրվում, բոլորս մնալու ենք այստեղ մինչև վերջ:

– Միջազգային կառույց է, իրենց գործը ո՞րն է, էսօրվա դրությամբ իրենք պիտի դուրս գան, պատասխան տան:

Մարդկանց բազմությունը կրկնապատկվեց, երբ երկու խումբը ՄԱԿ-ի գրասենյակի դիմաց միավորվեց:

Մատենադարանի դիմացից քայլերթով ժամանած խումբը նամակ էր բերել, բայց ցանկանում են հանձնել անձամբ Հայաստանում ՄԱԿ-ի մշտական համակարգողին: Կառույցից հայտնել են՝ ցուցարաների հետ հանդիպումը ժամը 5-ին է նախատեսվել:

– Մենք չենք փոխանցել նամակը և սպասում ենք մինչև ժամը 5-ը: Կմոտենա հանձնակատարը, և մենք առձեռն կփոխանցենք նամակը, որը մենք բերել ենք մեզ հետ:

Քաղաքում բողոքի ակցիաների շարքն այսքանով չէր ավարտվել: Մտահոգ քաղաքացիների մեկ այլ խումբ էլ Հայաստանում՝ Միացյալ Նահանգների դեսպանատան մոտ էին հավաքվել: ԱՄՆ-ը չպետք է լռի՝ նախ և առաջ որպես ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահ երկիր:

Անահիտ Բախշյան (Կրթության ոլորտի փորձագետ, ցույցի մասնակից) – Ինչպե՞ս կարելի է ագրեսորին և պաշտպանվողին բերել, իրար կողք դնել և հայտարարություններ անել երկուսին հավասարապես: Մենք ուզում ենք ԱՄՆ-ից պահանջել, որ ճանաչի Արցախի անկախությունը, պետականություն ունենա Արցախը, և Հայաստանի քայլերը լրիվ այլ կլինեն:

Քաղաքացիները դժգոհում են նաև, որ ՆԱՏՕ-ի անդամ Թուրքիան Արցախի դեմ կռվում է ամերիկյան զենքերով:

– Մենք ԱՄՆ դեսպանատնից պահանջում ենք, որ դադարեցնի զենքի վաճառքը Թուրքիային, պահանջում ենք, որ դեսպանն այցելի Շուշի ու տեսնի եկեղեցին, և թե ինչպես է ավերվում մշակույթը:

Բողոքի ակցիաների բոլոր մասնակիցներն են պնդում՝ միջազգային հանրությունն ու կառույցները պետք է բացեն աչքերը և չանտեսեն ահաբեկչական գործողություններն ու մարդկության դեմ հանցագործությունները: